Σημ. του Β: Μην πιστεύετε ό,τι σας δείχνει το TV-χαζοκούτι… και γενικότερα μην πηγαίνετε όπου σας πάνε…
Μετά τις επιθέσεις της 9/11, το Πεντάγωνο κατάσχεσε όλες τις έκκεντρες CCTV κάμερες που βρισκόντουσαν σε κοντινή απόσταση. Τώρα ξέρουμε το γιατί.
Το αεροπλάνο δεν υπάρχει…
Δείτε το βίντεο και θα λάβετε όλες τις απαντήσεις
Η κυρία Αξάρη-Γκιόλβα αποκαλύπτει… Γεώργιος Γκιόλβας: Ευτυχώς… που δεν θα ζήσω αυτά που θα γίνουν το 2018
!!!
Φώτιος Μπαμπάνης Δικηγόρος – Ιστορικός ερευνητής
Είχαμε την τιμή να επισκεφθούμε την οικία του Γεωργίου Γκιόλβα, ο οποίος έφυγε από το μάταιο τούτο κόσμο στις 14 Νοεμβρίου του 2003!!! Του μεγάλου Έλληνος εφευρέτη, με τις θρυλικές δημιουργίες του, παγκοσμίου φήμης, ο οποίος προσέλαβε από πολλούς την τιμητική ονομασία: ο Έλληνας Τέσλα
! Εκεί μας υπεδέχθη η σύζυγός του, η Αικατερίνη Αξάρη-Γκιόλβα. Ήταν ιδιαίτερη τιμή και συγκίνηση τόσο για μας που ανταποκριθήκαμε στην πρόσκλησή της και την επισκεφθήκαμε, όσο και σε εκείνη η οποία μας υποδέχθηκε με μεγάλη αγάπη και χαρά!
Πράγματι η συνομιλία μαζί της ήταν αποκαλυπτική… Μας αποκάλυψε άγνωστες πτυχές του χαρακτήρα και των ευρύτερων δραστηριοτήτων της ουσιαστικά κορυφαίας ηγετικής φυσιογνωμίας, του θρυλούμενου ως αρχηγού της «Ομάδας Ε»! Της ομάδας εκείνης, δηλαδή, στην οποία μετείχε κατά πολλούς -και γιατί όχι και για μας- ο ουσιαστικός ηγέτης της: ο Γεώργιος Γκιόλβας!… Και η οποία ομάδα έχει σαν σκοπό της την ανάδειξη του Πανελληνισμού και των Πανελλήνων, ειδικά μέσα στη δίνη των τελευταίων δεκαετιών που βάλλονται όλες οι εθνικές αξίες, όλα τα εθνικά ιδανικά και όλες οι κοινωνίες (όπως η Ελληνική), οι οποίες ακόμα θέλουν να στηρίζονται στο γνωστό τρίπτυχο: Θρησκεία, Πατρίδα, Οικογένεια!
Έτσι λοιπόν κάναμε αυτή την σημαντικότατη επίσκεψη η οποία θα μας μείνει αξέχαστη. Και είχαμε μία άκρως ενδιαφέρουσα συνομιλία με την κυρία Αικατερίνη Αξάρη-Γκιόλβα, η οποία μας είπε πάρα πολλά ενδιαφέροντα πράγματα…
Ακούστηκαν πολλά και διάφορα. Εκεί όμως ακριβώς που εστιάσαμε και ομολογώ ότι εντυπωσιαστήκαμε ήταν με τη φράση της αυτή, που ακολουθεί, και η οποία θα μας μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη μας. Είχε πει λοιπόν ο Γεώργιος Γκιόλβας στην σύζυγό του, κάπου το έτος 2001, τα εξής δραματικά λόγια: «Ευτυχώς που πεθαίνω και δεν θα ζήσω όλα αυτά τα φοβερά και τρομερά που θα γίνουν το 2018»!!!
Τότε, δηλαδή το 2001, οι γιατροί είχαν δώσει το πολύ δύο μήνες ζωή στον Γεώργιο Γκιόλβα. Αλλά αυτός προέβλεψε με ακρίβεια ότι θα ζήσει ακόμα δύο χρόνια ακριβώς! Όπως και συνέβη, αφού απεβίωσε το φθινόπωρο του 2003. Για να επιστρέψουμε τώρα στην ως άνω δραματική φράση και προειδοποίησή του. Αυτή η σημαντική φράση της τεράστιας αυτής κορυφαίας φυσιογνωμίας του σύγχρονου Ελληνισμού και των «Ε», του Γεωργίου Γκιόλβα, προς τη σύζυγό του, πραγματικά αποτελεί μία αρκετά βαρυσήμαντη ενέργεια και αποτελεί επίσης για μας μία τεράστια διάσταση! Και τούτο διότι ήδη η χώρα μας από το 2009 και μετά έχει περάσει πλέον στην κατάρρευση της Μεταπολίτευσης μέσα από τα Μνημόνια, την τεράστια οικονομική κρίση και το Δ.Ν.Τ.! Και με όλα αυτά γίνεται προσπάθεια για την εξόντωση και εξαθλίωση του λαού μας, όχι μόνο οικονομικά και πολιτιστικά, αλλά και βιολογικά…
Το σχέδιο που εκπόνησαν τα ξένα κέντρα αποφάσεων είναι ακριβώς αυτό, να εκκενωθεί δηλαδή η Ελλάδα και ναι μεν να υπάρχει μία Ελλάδα, αλλά χωρίς τους Έλληνες κατοίκους της!!! Αλλά και σχετικά με το 2018, έχουν ακουστεί πολλά, πάρα πολλά, σε Ελλάδα και σε εξωτερικό, ότι δηλαδή αυτό θα είναι ένα… μοιραίο
έτος! Γιατί άραγε; Τι θα συμβεί στην διάρκεια του δραματικού έτους 2018;…
Αυτή λοιπόν η φράση του Γεώργιου Γκιόλβα, την οποία μας αποκάλυψε με αγωνία για το μέλλον η κυρία Αξάρη-Γκιόλβα, πραγματικά δικαιολογεί γιατί κατά την γνώμη μας τον αναδεικνύει στον πάνθεον των κορυφαίων προσωπικοτήτων του σύγχρονου Ελληνισμού! Και αυτό, διότι ο ίδιος είχε τη διορατικότητα, αλλά ας τολμήσω να πω την ενόραση, να βλέπει πολύ πιο μακριά από την εποχή του!!! Να προβλέπει ο ίδιος πολλά χρόνια πριν, δεκαετίες μπροστά από την εποχή του, να έχει επίγνωση ο ίδιος για το τι θα συμβεί και ποιες συμφορές επρόκειτο να συμβούν, γι’ αυτό ακριβώς το λόγο αυτή η φράση του αποκτά τεράστια ιστορική σημασία σήμερα για μας.
Ήδη αυτή την στιγμή βιώνουμε ο καθένας μας την καταστροφή και την εξαθλίωση που περνάει η χώρα μας και ο λαός μας… Από την άλλη πλευρά το 2018 είναι κομβικό έτος, όπως προείπαμε και όπως πολλοί ισχυρίζονται. Μήπως τότε λοιπόν θα έρθει η τελική συμφορά; Μήπως τότε θα φτάσουμε σ’ αυτό που λέμε με περισσή αγωνία, δηλαδή στην πλήρη καταστροφή; Μήπως τότε ουσιαστικά θα εμπεδωθεί η Νέα Εποχή στον πλανήτη, αλλά και στην χώρα μας την ίδια, με φοβερές και ανυπολόγιστες συνέπειες;…
Οψόμεθα! Πάντως ο Γιώργος ο Γκιόλβας μέχρι στιγμής -υπενθυμίζουμε- ότι έχει δικαιωθεί για όλα όσα έχει πει και προβλέψει… Περιμένουμε λοιπόν το 2018! Οψόμεθα και ας ελπίσουμε βέβαια αυτή η προφητεία
του Γιώργου Γκιόλβα να μην εκπληρωθεί! Αν και -όπως προείπα- ό,τι έχει πει ως τώρα έχει επαληθευτεί πανηγυρικά… Ο αείμνηστος Γκιόλβας δεν πρόλαβε να ζήσει το 2018. Όσοι όμως το ζήσουμε, μήπως… θα είμαστε εμείς τελικά η γενιά της συντέλειας
;…
ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΕΔΩ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΒΡΟΜΟΚΑΝΑΛΙΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΚΑΛΕΣΑΝ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΑΙ ΕΔΩ ΤΟΝ ΕΚΟΨΑΝ ΜΟΛΙΣ ΕΛΕΓΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΔΟΤΕΣ! ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΛΙΓΟ ΜΥΑΛΟ ΒΛΕΠΕΙ ΤΙ ΠΑΙΖΕΤΑΙ
Είναι μοναδική και μυστηριώδης. Είναι λίθινη και πάνω της μπορεί κάποιος να δει ανάγλυφους έναν δράκοντα, ένα λιοντάρι, τον θεό Ήλιο… Είναι ένα από τα επίσης «άγνωστα» εκθέματα του Νέου Μουσείου Ακρόπολης, στην αίθουσα με τα μεταπαρθενώνια γλυπτά, η οποία είναι ορατή ακόμη και σε όσους περνούν έξω από το κτίριο, στον πρώτο όροφο.
Δεδομένου δε πως στο θέατρο του Διονύσου πραγματοποιούνταν μονομαχίες την εποχή που φτιάχτηκε η σφαίρα, πιθανόν ο κάτοχός της να τη χρησιμοποιούσε για να εξασφαλίσει τη νίκη ή ίσως και να ήταν επαγγελματίας μάγος, στον οποίο απευθύνονταν οι μονομάχοι για να εξουδετερώσουν τους αντιπάλους τους. Το σίγουρο είναι πως τόσο στην αρχαιότητα όσο και σήμερα εξακολουθεί να προσελκύει τα βλέμματα και να κρατά καλά κρυμμένα τα μυστικά της.
aorata-gegonota
Κατζάκη Μιρένα, Α2
Ένας αφηρημένος νους είναι γεμάτος με σκέψεις. Σε μια παθητική κατάσταση δημιουργεί συνεχώς εικόνες και τις εφαρμόζει σ’ ότι παρατηρώ. Οι εικόνες προκαλούν ευχαρίστηση ή πόνο, τα οποία εγγράφονται στη μνήμη μου, και σχηματίζονται αυταπάτες γύρω από πόθους και επιθυμίες για ικανοποίηση.
Αυτές οι σκέψεις – και όλες μου οι επιθυμίες, οι συμπάθειες, οι φόβοι – συνδέονται μόνο με τις συνήθειες ή τις προσκολλήσεις, οι οποίες συνδέουν το καθένα από αυτά με το επόμενο. Η προσοχή μου είναι πιασμένη σε αυτό το ρεύμα γιατί δεν έχω πλήρως συνειδητοποιήσει ότι μου δόθηκε για άλλο σκοπό. Θα μπορούσε ο νους μου να είναι σιωπηλός στην πρόσληψή του; Θα μπορούσε να προσλαμβάνει χωρίς να αναγνωρίζει και να ονοματίζει, δηλαδή, χωρίς να διαχωρίζεται ως κάποιος που κοιτάζει, κρίνει και ξέρει;
Τότε νιώθω την αναπνοή, την οποία δεν γνωρίζω. . . σε ένα σώμα που δεν γνωρίζω, που περιβάλλεται από ανθρώπους που δεν γνωρίζω. . . .Ο νους μου ησυχάζει. Αρχίζω να βλέπω ότι η αληθινή γνώση είναι πιθανή μόνο τη στιγμή που η προσοχή μου είναι πλήρης, όταν η συνειδητότητα γεμίζει τα πάντα.Στη συνέχεια, δεν υπάρχουν διακρίσεις – το ένα πράγμα δεν είναι περισσότερο από ένα άλλο. Υπάρχει αγνή ύπαρξη. Η δημιουργική πράξη είναι η όραση αυτού που συμβαίνει. Μαθαίνω να παρατηρώ.
Σύμφωνα με την Εσωτερική Παράδοση, οι Μανασαπούτρα (αυτοί που έφεραν το ΜΑΝΑΣ – ΝΟΥ) ήρθαν στη Γη από την Αφροδίτη, πριν από εκατομμύρια χρόνια, για να βοηθήσουν την οικοδόμηση και εξέλιξη της Ανθρωπότητας. Από τον Σείριο ήρθε μια πολύ ανώτερη οντότητα, που εδρεύει στον Πλανήτη Αφροδίτη, για να βοηθήσει στην εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος. Γι’ αυτό οι Μανασαπούτρα δίδαξαν στους Ανθρώπους όχι μόνο την ηλιακή και πλανητική λατρεία, αλλά και τη λατρεία του Σείριου, καθώς και άλλων μεγάλων άστρων, όπως του Ανταρές ή Καρδιά του Σκορπιού (Θεά Σελκίτ στην Αίγυπτο), του Αλντεμπαράν ή Ματιού του Ταύρου (του Θεού Μιν στην Αίγυπτο), του Μπεντελγκές ή Δεξιού Ώμου του Ωρίωνα (του Όσιρι) ή των Πλειάδων. Αυτά τα άστρα, όπως και ο Σείριος του Μεγάλου Κυνός (ο Θεός ΄Ανουβις), αποτελούσαν μέρος των αστερισμών του λεγόμενου Κάθετου Ζωδιακού, σε αντιπαράθεση με τον οριζόντιο Ζωδιακό της γνωστής Αστρολογίας. Οι πυραμίδες σε Δύση και Ανατολή εξυπηρετούσαν την τέλεση των ανώτερων Μυστηρίων, που δίδαξαν αυτές οι εξωγήινες οντότητες-Θεοί, αλλά χρησίμευαν και σαν αστεροσκοπεία μεγάλης ακρίβειας.
Ακόμα, τα Ανατολικά κείμενα μιλούν για τους Πίτρι Αγνισβάτα, που ήρθαν από τον πλανήτη Ερμή και έδωσαν στην Ανθρωπότητα τη δυνατότητα να ενεργοποιήσει το ΒΟΥΔΙ ή Πνευματική Διαίσθηση. Από τον πλανήτη Άρη ήρθε ένα κύμα οντοτήτων, που βοήθησαν να μεταβάλλει ο άνθρωπος την κατώτερη επιθυμία σε Βουλητική ώθηση.
Για όλα αυτά που αναφέραμε μέχρι τώρα, υπάρχουν πλήθος από αποδείξεις, αναφορές και στοιχεία σε πολλούς αρχαίους Πολιτισμούς, που περιμένουν τον κάθε ερευνητή με ανοιχτό μυαλό να τα προσεγγίσει.
Στη Βόρεια Αμερική οι παραδόσεις των Ινδιάνων Χόπι αναφέρουν τους «Καχίνα», όντα εξωγήινα που προστάστευαν , συμβούλευαν και βοηθούσαν με υπεράνθρωπες δυνάμεις να υπερνικήσουν οι φυλές των Ινδιάνων δύσκολες καταστάσεις. Έτσι έγινε και με την Κόκινη Πόλη στο Νότο, όταν ξαφνικά μερικές φυλές των Χόπι δέχτηκαν επίθεση.
Στη Βραζιλία η Φυλή των Καϊάτο, που ζει στην Πολιτεία Μάττο Γκρόσσο, στην Άνω Ξιγκού, θεωρεί ότι οι πρόγονοί τους ήρθαν από έναν άλλο κόσμο και εγκαταστάθηκαν στη Γη. Διατηρούσαν την επικοινωνία με τον άλλο κόσμο για αρκετά χρόνια, αλλά ένας κακός μάγος έκοψε αυτήν την επικοινωνία και από τότε περιμένουν να ξανανοίξει πάλι αυτός ο τρόπος επικοινωνίας.
Μια άλλη φυλή των Ινδιάνων, οι Καϋάπο, αναφέρουν τον Μπεπ – Κορορότι, ο οποίος ήρθε στο χωριό της φυλής από το Σύμπαν με τα μαγικά του όπλα, για να τους διδάξει πράγματα άγνωστα σε αυτούς. Έτσι έγινε ο Δάσκαλος και Καθοδηγτής τους.
Οι Ντογκόν, μια φυλή της Αφρικής που ζει στο Μαλί, έγιναν γνωστοί από τους Γκριόλ και Ντετερλίν, οι οποίοι για αρκετά χρόνια ερεύνησαν και έμαθαν αρκετά αποκαλυπτικά στοιχεία μέσα από τις παραδόσεις τους. Το καταπληκτικό είναι ότι μέσα στις παραδόσεις των Ντογκόν (οι οποίες έχουν αρκετές χιλιάδες χρόνια αρχαιότητας) υπάρχουν πολύ ακριβείς γνώσεις για το Σείριο Α, το Σείριο Β, αλλά και για πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος. Εδώ και λίγα χρόνια αυτές οι γνώσεις ανακαλύφθηκαν και από την επιστημονική κοινότητα, με τη χρήση πολύ εξελιγμένων ραδιοτηλεσκοπίων.
Η Θρησκεία και οι παραδόσεις τους στηρίζονται στην ανατολή και την κίνηση του Σείριου. Αυτό είναι κάτι που φαίνεται απίστευτο για μία φυλή που ζει στα δάση και δεν έχει καμία επαφή με τη σημερινή τεχνολογία.
Πολλές αφρικάνικες φυλές αναφέρουν μία κάθοδο οντοτήτων στη Γη, η οποία σηματοδοτεί και την αρχή της εξέλιξης:
ΜΑΣΑΪ: Ζευγάρια Θεών γέννησαν τον ανοιχτόχρωμο Ουράνιο λαό με αιώνια ζωή. Ο Θεός έστειλε μερικά παιδιά στη Γη.
ΓΙΑ-ΛΟΥΟ: Ο προπάτορας Αποντό κατέβηκε από τον Ουρανό με τη γυναίκα του και όλα τα αγαθά του πολιτισμού.
ΜΑΝΤΙ-ΜΟΡΟΥ: Οι πρώτοι άνθρωποι κατοικούσαν στον Ουρανό. Μέχρι που το γαλάζιο πουλί κατάφαγε τη σκάλα του Ουρανού, υπήρχε ζωηρή επικοινωνία με τη Γη.
ΓΚΑΝΤΑ: Οι δυο πρώτες γυναίκες έπεσαν από τον Ουρανό.
ΝΥΟΡΟ: Ο Θεός έστειλε το πρώτο ζευγάρι ανθρώπων από τον Ουρανό, όταν έπλασε τον κόσμο. Είχαν ουρά και γέννησαν δυο κορίτσια και ένα αγόρι και αυτά πάλι γέννησαν το χαμαιλέοντα, τον πατέρα της Ανθρωπότητας και το φεγγάρι.
ΠΥΓΜΑΙΟΙ ΚΙΒΟΥ: Ο γενάρχης της φυλής έπεσε από τον Ουρανό.
ΚΟΥΛΟΥΒΕ: Το πρώτο ζευγάρι ανθρώπων ήρθε με σπόρους, τσάπα, τσεκούρι, φυσερό κλπ. από τον Ουρανό.
ΑΣΑΝΤΙ: Επτά άνθρωποι, πλασμένοι από τον Θεό κατέβηκαν από μια αλυσίδα στη Γη. Αφού γέννησαν εκεί ανθρώπους, επέστρεψαν στην Ουράνια πατρίδα τους.
Αζτέκα, Μάγια, ΄Ινκα και οι άλλοι πολιτισμοί της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής, αναφέρουν σαν προγόνους τους Θεότητες, οι οποίες ήταν υπεύθυνες για την εξέλιξη της κάθε φυλής. Γι’ αυτό το σκοπό ενσαρκώθηκαν σαν άνθρωποι-Βασιλιάδες, για να τους οδηγήσουν. Ο Βιρακότσα, ο Μάνκο Κάπακ, ο Κετζαλκοάτλ κλπ. ήταν κάποιοι από αυτούς. Γι’ αυτό και οι θρησκευτικές τους λατρείες και τα ημερολόγιά τους ήταν συντονισμένα με τις κινήσεις πλανητών, όπως η Αφροδίτη, άστρων, όπως ο Ηλιος κι η Σελήνη και αστερισμών, όπως ο Σείριος και ο Ωρίων.
Κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των αρχαίων πολιτισμών είναι η Ουράνια βοήθεια από ανώτερα όντα, τα οποία πολλές φορές ζούσαν μαζί με τους ανθρώπους, παίρνοντας την ανάλογη μορφή, για να βοηθήσουν στην πνευματική εξέλιξη της Ανθρωπότητας. Ο άνθρωπος αποτελείται από ένα ουράνιο μέρος, πνευματικό, εξωγήινο και με την κάθοδο και βοήθεια αυτών των εξωγήινων οντοτήτων – θεών προσπαθεί να το αναπτύξει. Κι από ένα γήινο μέρος, υλικό.το οποίο πρέπει να ελέγχει και να το θέτει στην υπηρεσία του ανώτερου.
Το τελευταίο διάστημα, πολύς λόγος γίνεται για τις κούκλες με τις οποίες παίζουν τα μικρά κορίτσια και τα πρότυπα ομορφιάς που δημιουργούν σε αυτά. Για το ιδανικό σώμα, τα μαλλιά, το χρώμα του δέρματος, το μακιγιάζ.
Ψυχολόγοι λένε ότι οι κούκλες αυτές, δημιουργούν στα νεαρά κορίτσια υψηλές προσδοκίες που αυξάνουν τις ανασφάλειες τους, αφού ελάχιστη σχέση έχουν με την πραγματικότητα.
Μαμάδες σε όλο τον κόσμο αγωνίζονται για να αλλάξουν αυτή την κατάσταση.
Κάτι τέτοιο προσπαθεί να κάνει και η γυναίκα που βλέπετε στο βίντεο. Παίρνει μια ιδιαίτερα δημοφιλή κούκλα, τη γδύνει και ξεβάφει εντελώς το πρόσωπό της, δημιουργώντας κάτι εντελώς απροσδόκητο. Μια πανέμορφη φυσική κούκλα, που μοιάζει με τα κορίτσια που θα παίξουν μαζί της. Το βίντεο έχει πάνω από 2 εκατομμύρια προβολές και αξίζει να το παρακολουθήσετε.
Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά πανέμορφο!
Ας πάρουμε Π.χ. την εκφρασι «έφαγα και εχόρτασα.»
1) Το «εφαγον» είναι ό αόριστος τού ηχοποιητου Ρι1ματος «τρώγω», χωρις Όμως να σχετίζεται με το γραμματικον θέμα τού ρηματος τρώγω. τα «εφαγον», «φάγω» «φαγητον» κλπ. .. παράγονται απο την ίεραν φηγον η φαγον τού Διός, το είδος δηλαδη τής δρυΌς με τα εδώδιμα βελανίδια. «Ή πρώτη τροφή, απο των δρυων» ύπήρξε, επεξηγεί το Έτυμολογικον τΌ Μέγα. «Ας θυμηθούμε και τους ‘ Αρκάδας:
«Αρκάδες προσέληνοι, φηγον εδοντες εν ο ύρεσιν.» Φηγον η φαγον εγεύσαντο, αρα εφαγον. τα Ίερα δείπνα προς τιμην ΔιΌς ωνομάζοντο «ίερα φαγήσια».
‘Όσο για το «χορταίνω», σημαίνει πληρούμαι τροφιϊς. Ειτε Όμως αυτη ή τροφη είναι σίτος, αρτος, άπλα «ψωμί» , είτε «φιλε μινιόν», ή γλώσσα διατηρεί τις δικές της απώτατες μνήμες και ενθυμείται τον ΧόΡτον που κάποτε την εχόΡταινε: «βολβοίς εμαυτον χορτάσω»…
2) χορτάσαι: «απο τού ‘χόρτος’. Π ρο τής εύρέσεως τών ήμέρων τροφών, χόρτοις εκέχρηντο.»
«Προς ‘χορτασμον’ τού ανθρώπου εξήρκει ή γή, δια αυτοφυών ριζών και λαχανικών «.
ΚαΙ ό ποιητης Κράτης, πεινασμένος, αστειεύεται: «χόρτον εμfj συνεχώς δότε γαστέρι».
Ή εκφρασις «χόρτος γαστρος» (χορτάρι στην κοιλια) επλασε το ρημα «χορταίνω «.
3) αποκηρύττω. Σήμερα σημαίνει αποβάλλω, απαρνούμαι. Έτυμολογείται εκ τού από + κηρύττω, κήρυξ.
διότι: «Ή αποκήρυξις εγίνετο γνωστη δια δημοσίο υ κήρυκος. Ό πατηρ εκήρυ ττε τον υίον απόκλ ηρον, εαν ό υίος εζη ασώτως.»
4) αφηνιάζω. Σημερινη εννοια: παρεκτρέπομαι, εναντιούμαι. Έτυμολογ. από + ήνία.
Οί ‘ίπποι, ώς ευπτόητα ζώα, ταράσσονται εϋκολα καί «δεινος εμπίπτει φόβος». όπότε αποβάλλοντες τα ήνία τρέχουν ανε ξέλεγκτα.» – απο-ήνιάζουν –. αφηνιάζουν.
5) αναχαιτίζω. Το ρημα χρησιμοποιείται με την σημασια ανακόπτω, αναστρέφω. Π.χ. οί εχθροί αναχαιτισθηκαν.
Κυριολεκτικώς σημαινει «κρατώ όπίσω τον ϊππον, αναβαστάζων εκ τής χαίτης».
6) εξοστρακίζω. ‘Έχει την εννοιαν τού εξορίζω, αποβάλλω. Διότι εψήφιζον χρησιμοποιώντας δστρακα επί τών όποίων ανέγραφον το δνομα τού μέλλοντος να εξορισθη. «Προέβαινον εις εξοστρακισμον ατόμων επικινδύνων δια το δημόσιον πολίτευμα.» (Άλλα καί το ψηφίζω εκ τού ψηφίς. ΡΙΠτω εις σκεύος την ψηφίδα).
7) στηλιτεύω σημαινει διασύρω, στιγματιζω, διότι «ανέγραφον επι στήλης το όνομα όνειδιζομένου πολίτου.
«Και, προπηλακίζω σημαινει ε ξευτελιζω, εκ τού προ +πηλος =λάσπη. «προπηλακίζω ε’ίρηται από τού πηλον επιχρίεσθαι τα πρόσωπα τών ατίμων, ους ασβόλφ (=μέ στάκτη) χρίουσιν». (Σουιδας) Ή εκφρασις «πετάω λάσπη» με την εννοια κηλιδώνω, επιβιώνει μέχρι σημερα.
8) καταλύω = διαμένω, φθάνω, παραμένω. Άνάμνησις απο την εποχη που εταξίδευαν με αμαξες ίππήλατες.
‘Όταν εφθαναν εις τον τόπον τού προορισμού, οί ύπηρέται «κατα ελυον» τους ‘ίππους εκ τού ζυγΟύ.
Π.χ. ό Τηλέμαχος φθάνει εις την Σπάρτην καί κατ’ εντολην τού Μενελάου, οί δε (δηλ. οί ύπηρέται) μεν λϋσαν ύπο ζυγού (τους ϊππους) και τους μεν κατέδησαν (εις την φάτνην), αυτους δε (δηλ. τους επισκέπτας) εισιjγον εις τον δόμον … ‘Οπότε οί επισκέπται εφθασαν, «κατέλυσαν».
9) κρασί: ε κ τού ρήματος κεράννυμι = αναμειγνύω. » ‘Έπινον τον Οlνον κεκραμένον ο ί αρχαίοι μεθ’
υδατος». Συνήθης αναλογία: 1/3 οινου, 2/3 ϋδατος. Ή ανάμειξις εγινετο εντ6ς μεγάλων κρατ11ρων.
«Κρητήρα κερασάμενος μέθυ12 νείμον » περιγράφει ό ‘Όμηρος (η, 179). Καί «μελίφρονα Οlνον έκίρνα».
Έξ αυτού τού εκιρνα, κιρνώ, κεράννυμι, το σημερινο «κερνάω» καί «κέρασμα» .
10) επιχορήγησις. Σήμερα σημαινει «χρηματικον ποσον παρεχόμενον εφ’ απαξ». Ή λέ ξις κατάγεται απο τον χορηγον τού αρχαίου δράματος, τον πλούσιον δηλαδη πολιτην ό όποίος ανελάμβανε τα εξοδα τού χορού της τραγψδίας (χορος +αγω). «Έκάλουν χορηγους τους καθηγουμένους τού χορού, καθάπερ αυτο τουνομα σημαίνει». (Λουκιανός).
11) ψηφίζω: «Οί Ά θηναίοι δικασται απέφαινον τας κρίσεις των χρώμενοι μικρών ψήφων, λευκών ij μαύρων», δθεν το σημερινον ψηφιζω = εκφράζω την γνώμην μου.» (Ψιϊφος = λιθάριον)
12) μέθυ: άρχαιοτέρα λέξις διά τόν οίνον. ‘Ελέγετο μέθυ. ώς μετα τάς θυσίας πινόμενος. ‘Εκ τού μέΟυ …μεθύω. (ο. Κατά τόν Άριστοτέλη. τό ρ. μεθύω ετυμολογείται εκ τού «μετά τό θύειν» δηλ. «το διά θεο υς οίνοιίσθαι». εκ ηϊς σπονδής ηϊς άποκαλουμένης «οίνιστήρια». «χρησθαι οίνφ μετά το θύειν δθεν μέθυ=οiνος.»
13) Πρωτόγονες, προ»ίστορικες καταβολές, ανιχνεύονται καΙ στο ρημα κοιμωμαι η κέομαι η κέω κω, το όποίον εχει την απαρχή του στην εποχη τών σπηλαίων. ΤΟ Ε.Μ. επε ξηγεί: «κοιμώμαι, απο τού αρχικού και, σημαίνοντος ύπνώ». Ή ρίζα του κω εύρίσκεται και στην λέξι κωος που σημαίνει σπήλαιον:
πρώτη κοίτη, πρώτος κοιτών, ανθρώπων και ζώων. «εν σπήεσσι… κέονται» (π, 232) (=σε σπήλαια κοιμουνται) – «Βή κέων » (=πηγε να κοιμηθη) γράφει ό ‘Όμηρος. Συν τψ χρόνψ καΙ προίόντος του πολιτισμου, ή κοίτη στα σπήλαια παρέμεινε μόνον για τα άγρια ζώα, ενώ ό άνθρωπος επαυσε να είναι όρεσκώος και μετεκόμισε εις την κώμην, που και αυτη παράγεται εκ του κείμαι.
Και κάτι ακόμη σχετικόν, απο το Ε.Μ.: «κώδιονlΟ σημαίνει το τών προβάτων δέρμα, παρα το επ’ αυτών κοιμασθαι· παρα το κώ, το κοιμώμαι…»
ΑΝΝΑ ΤΖΙΡΟΠΟΥΛΟΥ, Ο ΕΝ ΤΗ ΛΕΞΕΙ ΛΟΓΟΣ
Πηγή: http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2015/04/blog-post_610.html
Δυστυχώς απάντηση δεν υπάρχει.
Ακόμη και η κβαντική φυσική, κορόνα της τύχης, θα μπορούσε να αποδειχθεί «συνωμοσία»
Στον κόσμο της κβαντικής φυσικής η τυχαιότητα βασιλεύει με τον πλέον καταφανή τρόπο.
«Ω, είμαι το αναγέλασμα της Μοίρας» λέει ο Ρωμαίος. Ησύχασε, μεγάλε εραστή. Όλοι είμαστε. Ή μήπως όχι;
Ο Ρωμαίος, έχοντας σκοτώσει τον Τυβάλτη και συνειδητοποιώντας ότι θα πρέπει να φύγει από τη Βερόνα για να γλιτώσει τον θάνατο, εξέφραζε μια άποψη κοινή στην εποχή του Σαίξπηρ: ότι είμαστε όλοι μαριονέτες και κάποια ανώτερη αρχή κινεί τα νήματα. Η τύχη – και πόσω μάλλον οι δικές μας αποφάσεις – παίζει μικρό ρόλο στην εξέλιξη των κοσμικών σχεδίων.
Ακόμη και διαδικασίες που ενέχουν εγγενώς την τύχη εθεωρούντο προκαθορισμένες. Πολύ προτού τα ζάρια χρησιμοποιηθούν στα τυχερά παιχνίδια είχαν αρχίσει να χρησιμοποιούνται ως μέσο μαντείας. Οι αρχαίοι στοχαστές πίστευαν ότι οι θεοί καθόριζαν το αποτέλεσμα της κάθε ζαριάς: η φαινομενική τυχαιότητα προέκυπτε από την άγνοιά μας σχετικά με τις θείες προθέσεις.
Παραδόξως η σύγχρονη επιστήμη αρχικά έκανε ελάχιστα για να αλλάξει αυτή την άποψη. Ο Ισαάκ Νεύτων συνέθεσε νόμους για την κίνηση και τη βαρύτητα που συνέδεαν τα πάντα στον κόσμο με έναν μηχανισμό τον οποίο κινούσε ένα ουράνιο χέρι. Η κίνηση των άστρων και των πλανητών ακολουθούσε τους ίδιους αυστηρούς κανόνες με ένα κάρο που το τραβούσε ένας γάιδαρος. Σε αυτό το κουρδιστό Σύμπαν κάθε φαινόμενο είχε μια ανιχνεύσιμη αιτία.
Οι προθέσεις του Παντοδύναμου
Αν και το Σύμπαν του Νεύτωνα άφηνε ελάχιστο χώρο για την τυχαιότητα, παρείχε τουλάχιστον εργαλεία ώστε να προβλέψει κάποιος τις προθέσεις του Παντοδύναμου. Αν είχατε όλα τα σχετικά δεδομένα που αφορούν το ρίξιμο του ζαριού που κρατάτε στα δάχτυλά σας – πορεία, ταχύτητα, σκληρότητα της επιφάνειας και ούτω καθ” εξής – θα μπορούσατε θεωρητικά να υπολογίσετε ποια πλευρά του ζαριού θα καταλήξει στο επάνω μέρος. Στην πράξη το έργο αυτό είναι εξαιρετικά πολύπλοκο. Δείχνει όμως ότι η τυχαιότητα δεν είναι τίποτε το εγγενές – είναι απλώς μια αντανάκλαση της έλλειψής μας σε πληροφορίες.
Η πίστη στην κοσμική προβλεψιμότητα, της οποίας ηγήθηκε ο γάλλος μαθηματικός και φυσικός Πιερ-Σιμόν ντε Λαπλάς, διακήρυξε, έναν αιώνα μετά τον Νεύτωνα, ότι μια επαρκής πληροφόρηση μπορεί να προβλέψει οτιδήποτε πρόκειται να συμβεί στο Σύμπαν – και, πηγαίνοντας αντίστροφα, να σας πει όλα όσα έχουν συμβεί ως πίσω, στις κοσμικές απαρχές.
Πρόκειται για μια λαμπρή αλλά και μάλλον ανησυχητική ιδέα. Αν τα πάντα είναι πραγματικά προβλέψιμα, τότε ασφαλώς όλα είναι προκαθορισμένα και η ελεύθερη βούληση είναι μια ψευδαίσθηση; Ο Ρωμαίος, με άλλα λόγια, έχει δίκιο. Ισως και να είναι έτσι, λέει ο φυσικός Βαλέριο Σκαράνι, ο οποίος μελετά την τυχαιότητα και τα όριά της στο Κέντρο Κβαντικών Τεχνολογιών στη Σιγκαπούρη. «Κάποιος μπορεί να πιστεύει ότι μια μοναδική αιτιώδης αλυσίδα καθορίζει τα πάντα – πείτε τη Θεό, Μεγάλη Εκρηξη ή ρομπότ του Matrix» λέει. «Τότε δεν υπάρχει τυχαιότητα».
Η σύνδεση ανάμεσα σε ένα Σύμπαν το οποίο παραδέχεται την τυχαιότητα και ένα Σύμπαν το οποίο παραδέχεται την ελεύθερη βούληση είναι παλιά, λέει ο κ. Σκαράνι. Τον 13ο αιώνα ο μεγάλος χριστιανός φιλόσοφος Θωμάς ο Ακινάτης επέμενε ότι ένα τέλειο Σύμπαν θα πρέπει να περιέχει την τυχαιότητα για να επιτρέπει στους ανθρώπους την αυτονομία τους. Αυτή όμως υπήρχε εκεί επίσης για να τους περιορίζει. Ο Θεός έπλασε τους ανθρώπους με ικανότητες κατώτερες των θεϊκών, επομένως πρέπει να υπάρχει μια σφαίρα γεγονότων έξω από τον έλεγχό μας.
Χάος και ελεύθερη βούληση
«Ρωμαίος και Ιουλιέτα», του Φράνκο Τζεφιρέλι με τον Λέοναρντ Γουάιτινγκ και την Ολίβια Χάσεϊ: ήταν οι τραγικοί εραστές παίγνια της μοίρας;
Μόνο περίπου δύο αιώνες μετά τον Νεύτωνα κάποιοι άρχισαν να αμφισβητούν σοβαρά την έννοια ενός προβλέψιμου κόσμου. Το 1859 ο σκωτσέζος φυσικός Τζέιμς Κλαρκ Μάξγουελ εστίασε την προσοχή στις τεράστιες διαφορές που υπήρχαν στα αποτελέσματα που μπορούν να προκύψουν από μικροσκοπικούς παράγοντες οι οποίοι επηρεάζουν τις συγκρούσεις των μορίων.
Αυτή ήταν η αρχή της θεωρίας του χάους. Στην πιο οικεία εκδοχή της το φαινόμενο της πεταλούδας – ότι, δηλαδή, το χτύπημα των φτερών μιας πεταλούδας στη Βραζιλία μπορεί να πυροδοτήσει έναν ανεμοστρόβιλο στο Τέξας, όπως το έθεσε ο θεωρητικός του χάους Εντουαρντ Λόρεντς το 1972 – φαίνεται να αποκαθιστά το απρόβλεπτο στον κόσμο.
Οταν ένα σύστημα είναι αρκετά πολύπλοκο, η παραμικρή κατά προσέγγιση τιμή όταν δουλεύετε στα όρια του ρολογιού, του βαρομέτρου ή του χάρακά σας ή το παραμικρό «στρογγύλεμα» σε έναν υπολογισμό μπορεί να επηρεάσει δραστικά το αποτέλεσμα. Αυτό είναι που κάνει τόσο δύσκολη την πρόβλεψη του καιρού. Η μελλοντική κατάστασή του εξαρτάται σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό από την αρχική μέτρηση – και δεν μπορούμε να έχουμε ποτέ μια τέλεια αρχική μέτρηση.
Επομένως οι μικρές, ανθρώπινης κλίμακας, αποφάσεις μπορεί πράγματι να έχουν σημασία για το ευρύτερο πλαίσιο. Η δεινή θέση του Ρωμαίου ανάγεται πίσω, στις αρχικές συνθήκες που τον έφεραν στην ίδια αίθουσα με την Ιουλιέτα – ή και πιο πίσω. Αν ωστόσο το πάμε υπερβολικά μακριά, μπορεί να τις αναγάγουμε πιο πίσω ακόμη και από όταν οι πρόγονοί μας κατέβηκαν από τα δέντρα, το οποίο φαίνεται να αντιβαίνει σε κάθε λογική έννοια ελεύθερης βούλησης του ανθρώπου.
Σε κάνει να ξύνεις το κεφάλι σου, αυτό είναι αλήθεια – προς το παρόν όμως ξύνουμε μόνο την επιφάνεια.
Αυτό γιατί, ενώ φαίνεται να ζούμε σε μια πραγματικότητα όπου οι αιτίες οδηγούν σε προβλέψιμα αποτελέσματα, αν σκάψουμε λίγο πιο βαθιά, βλέπουμε ότι μάλλον τα πράγματα δεν λειτουργούν καθόλου έτσι. Η κβαντική θεωρία, η οποία αναπτύχθηκε σταδιακά από τις αρχές του 20ού αιώνα, είναι η λειτουργική θεωρία μας για την πραγματικότητα στα πιο βασικά της – και απορρίπτει εντελώς την ακλόνητη βεβαιότητα. «Σε εμάς φαίνεται, μέσω των κβαντικών πειραμάτων, ότι η φύση είναι θεμελιωδώς τυχαία» λέει ο Εϊντριαν Κεντ, μαθηματικός στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ.
Ο μισοβαμμένος καθρέφτης
Αν ρίξετε ένα μεμονωμένο φωτόνιο σε έναν μισοεπαργυρωμένο καθρέφτη, αυτό μπορεί να περάσει μέσα από αυτόν ή να ανακλαστεί: οι κβαντικοί κανόνες δεν μας δίνουν τρόπο για να προβλέψουμε εκ των προτέρων τι θα συμβεί. Αν δώσετε σε ένα ηλεκτρόνιο δύο σχισμές σε έναν τοίχο για να περάσει από μέσα τους, αυτό θα διαλέξει τυχαία.
Αν περιμένετε ένα μεμονωμένο ραδιενεργό άτομο να εκπέμψει ένα σωματίδιο, μπορεί να περιμένετε ένα χιλιοστό του δευτερολέπτου ή έναν αιώνα. Αυτή η μάλλον αδιάφορη στάση απέναντι στις κλασικές βεβαιότητες ίσως μάλιστα να ευθύνεται ακόμη και για το ότι βρισκόμαστε εδώ. Ενα κβαντικό κενό που δεν περιέχει τίποτε μπορεί τυχαία και αυθόρμητα να παραγάγει κάτι. Μια τέτοια απρόσεκτη ενεργειακή διακύμανση ίσως να εξηγεί με τον καλύτερο τρόπο πώς ξεκίνησε το Σύμπαν μας.
Το να εξηγήσουμε την εξήγηση είναι δυσκολότερο. Δεν γνωρίζουμε από πού προήλθαν οι κβαντικοί κανόνες. Το μόνο που γνωρίζουμε είναι ότι τα μαθηματικά πίσω τους, τα οποία είναι ριζωμένα στην αβεβαιότητα, ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα όταν την παρατηρούμε από πολύ κοντά. Αυτά ξεκινούν με την εξίσωση του Σρέντινγκερ, η οποία περιγράφει πώς οι ιδιότητες ενός κβαντικού σωματιδίου εξελίσσονται στον χρόνο.
Η θέση ενός ηλεκτρονίου, για παράδειγμα, δίδεται από ένα «πλάτος» το οποίο απλώνεται στον χώρο και υπάρχει ένα σύνολο μαθηματικών κανόνων που μπορείτε να εφαρμόσετε για να βρείτε την πιθανότητα με την οποία οποιαδήποτε συγκεκριμένη μέτρηση θα τοποθετήσει το ηλεκτρόνιο σε οποιαδήποτε συγκεκριμένη θέση.
Αυτό δεν αποτελεί εγγύηση ότι το ηλεκτρόνιο θα βρίσκεται σε αυτή τη θέση ανά πάσα στιγμή. Αν όμως κάνετε επαναλαμβανόμενα την ίδια μέτρηση, επανατοποθετώντας το σύστημα κάθε φορά, η κατανομή των αποτελεσμάτων θα ταιριάζει με τις προβλέψεις της εξίσωσης του Σρέντινγκερ. Τα επαναλαμβανόμενα, προβλέψιμα μοτίβα του κλασικού κόσμου είναι τελικά το αποτέλεσμα πολλών μη προβλέψιμων διαδικασιών.
Περνάμε μέσα από τον τοίχο
Οι επιπτώσεις είναι ενδιαφέρουσες. Ας πούμε ότι θέλετε να περάσετε μέσα από έναν τοίχο: η κβαντική θεωρία λέει ότι αυτό είναι δυνατόν. Κάθε ένα από τα άτομα που σας αποτελούν έχει μια θέση η οποία θα μπορούσε – τυχαία – να αποδειχθεί ότι βρίσκεται στην άλλη πλευρά του τοίχου όταν αυτό θα αλληλεπιδράσει.
Η πιθανότητα αυτού του ενδεχομένου είναι υπερβολικά μικρή και η πιθανότητα ότι όλα τα άτομα που σας αποτελούν θα τοποθετηθούν ταυτόχρονα στην άλλη πλευρά του τοίχου είναι απειροελάχιστη. Ενα γερό καρούμπαλο είναι το άθροισμα όλων των άλλων πιθανοτήτων. Καλώς ήλθατε στην πραγματικότητα.
Ο Αϊνστάιν εκνευριζόταν ιδιαίτερα από αυτή την πιθανοκρατική προσέγγιση γεγονότων του πραγματικού κόσμου, κάνοντας μάλιστα και τη διάσημη παρατήρηση ότι είναι σαν να λέμε ότι ο Θεός παίζει ζάρια. Υπέθετε ότι θα πρέπει να υπάρχουν κάποιες πληροφορίες που μας λείπουν και οι οποίες θα μπορούσαν να μας πουν το αποτέλεσμα των μετρήσεων εκ των προτέρων.
Οι κρυφές πραγματικότητες
Το 1964 ο φυσικός Τζον Μπελ ανέπτυξε έναν τρόπο εξέτασης της ύπαρξης τέτοιων «κρυφών μεταβλητών». Η ιδέα του έχει εφαρμοστεί έκτοτε ξανά και ξανά χρησιμοποιώντας κυρίως διεμπλεγμένα ζεύγη φωτονίων.
Τα διεμπλεγμένα σωμάτια αποτελούν βασικό χαρακτηριστικό του κβαντικού κόσμου. Εχουν αλληλεπιδράσει μεταξύ τους κάποια στιγμή στο παρελθόν και τώρα εμφανίζονται να έχουν κοινές ιδιότητες με τρόπο ώστε μια μέτρηση στο σωμάτιο Α να επηρεάζει ακαριαία το αποτέλεσμα που παίρνουμε από μια μέτρηση στο σωμάτιο Β και αντίστροφα.
Τι κρύβεται πίσω από αυτό; Οι λεπτομέρειες των τεστ του Μπελ είναι πολύπλοκες, η βασική αρχή όμως μοιάζει με ένα άθλημα στο οποίο δύο ομάδες πειραματιζόμενων παίζουν με διαφορετικούς κανόνες. Η ομάδα Αλφα υποθέτει ότι οι κβαντικές συσχετίσεις οφείλονται σε κάποια κρυφή ανταλλαγή πληροφοριών και κάνει τις μετρήσεις της με βάση αυτή την υπόθεση. Η ομάδα Βήτα, από την άλλη πλευρά, υποθέτει ότι οι συσχετίσεις υλοποιούνται τυχαία με τη μέτρηση.
Και η ομάδα Βήτα κερδίζει πάντα. Οι αλλόκοτες συσχετίσεις που κβαντικού κόσμου απορρέουν από θεμελιώδη τυχαιότητα.
Ή μήπως όχι; Οι φυσικοί εξακολουθούν να διερευνούν το ενδεχόμενο να υπάρχουν στον τρόπο που κάνουμε τις κβαντικές μετρήσεις κάποιες «τρύπες» οι οποίες θα μπορούσαν να στρεβλώνουν τα αποτελέσματα και να προσποιούνται την τυχαιότητα – το γεγονός ότι δεν μπορούμε να μετρήσουμε την κατάσταση των φωτονίων με ακρίβεια 100%, π.χ., ή ακόμη και το ζήτημα του αν έχουμε ελεύθερη βούληση στην επιλογή των μετρήσεων που κάνουμε. «Νομίζω ότι είναι πρόωρο να λέμε ότι έχουμε κλείσει όλες τις σημαντικές «τρύπες» του Μπελ» λέει ο κ. Κεντ.
Είναι πιθανόν κάποτε οι παραξενιές της κβαντικής θεωρίας να εξηγηθούν, ίσως συμβιβάζοντας κάποια άλλη αγαπημένη αρχή όπως η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν. Ή ίσως κάποιος να εμφανίσει μια πιο εμπνευσμένη, μη τυχαία θεωρία η οποία θα αναπαράγει όλες τις προβλέψεις της κβαντικής θεωρίας και θα κάνει παράλληλα κάποιες ισχυρότερες. «Αυτή η υποθετική θεωρία θα πρέπει να είναι μια νέα θεωρία – μια διάδοχος της κβαντικής θεωρίας και όχι μια εκδοχή της» επισημαίνει ο κ. Κεντ.
Ο Τέρι Ρούντολφ, φυσικός από το Imperial College του Λονδίνου, συμφωνεί. Η κβαντική θεωρία είναι η απόλυτη θεωρία μας για τη φύση και φαίνεται να υποδεικνύει ότι το Σύμπαν είναι τυχαίο, δεν υπάρχει όμως εγγύηση για αυτό. «Δεν νομίζω ότι θα μπορέσουμε ποτέ να το αποδείξουμε» λέει.
Αν είναι έτσι, ίσως θα μπορούσε επίσης να αποδειχθεί ότι η τυχαιότητα είναι μια ψευδαίσθηση – και μαζί της ίσως και η ελεύθερη βούλησή μας. «Τότε η κβαντική φυσική είναι απλώς μέρος της μεγάλης συνωμοσίας» λέει ο κ. Σκαράνι.
Αναγελάσματα της Μοίρας; Ισως δεν έχουμε την ελευθερία να αποφασίσουμε περί αυτού.
Ο μετεωρολόγος
Κεν Μιλν, επικεφαλής των αριθμητικών μοντέλων της επιστήμης πρόγνωσης του καιρού στη Μετεωρολογική Υπηρεσία της Βρετανίας
Πώς κάνετε πρόγνωση του καιρού;
«Δημιουργούμε ένα μοντέλο το οποίο αναπαριστά την τρέχουσα κατάσταση της ατμόσφαιρας με βάση πολλές παρατηρήσεις. Το μοντέλο κάνει προβολή και υπολογίζει πώς μπορεί να εξελιχθεί η ατμόσφαιρα. Το αποτέλεσμα της πρόγνωσης είναι πολύ ευαίσθητο σε μικρά λάθη στην αρχική φάση του, και έτσι τρέχουμε ένα συνολικό μοντέλο με βάση στοχαστικές προγνώσεις (ensemble). Αντί να τρέχουμε το μοντέλο μια φορά, κάνουμε μια σειρά από μικρές αλλαγές στο αρχικό μοντέλο και το ξανατρέχουμε πολλές φορές ώστε να έχουμε μια ομάδα προγνώσεων. Μερικές μέρες τα αποτελέσματα είναι όμοια, γεγονός που μας χαρίζει υψηλό ποσοστό βεβαιότητας για την πρόγνωση. Αλλες τα αποτελέσματα μπορεί να διαφέρουν ριζικά, οπότε πρέπει να είμαστε πιο προσεκτικοί».
Πόσο σίγουροι μπορεί να είστε για τις προγνώσεις σας;
«Το επίπεδο βεβαιότητας διαφέρει από μέρα σε μέρα και από πρόγνωση σε πρόγνωση. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να έχουμε μεγάλες διαφορές μεταξύ των προγνώσεων του ensemble. Η μεγαλύτερη αβεβαιότητα αφορά συχνά τις μεγάλες καταιγίδες και τα άλλα δραματικά φαινόμενα του καιρού τα οποία ενδιαφέρουν το κοινό, καθώς η ατμόσφαιρα πρέπει να βρίσκεται σε μια ευαίσθητη, ασταθή κατάσταση ώστε να παραχθούν τέτοια φαινόμενα. Η χαοτική φύση του συστήματος της ατμόσφαιρας επιβάλλει πράγματι θεμελιώδη όρια στην ικανότητα πρόγνωσης. Σε ό,τι αφορά την πρόγνωση του καιρού από μέρα σε μέρα, το όριο αυτό είναι μεταξύ 10 ημερών και δύο εβδομάδων με χρήση προγνώσεων με βάση τις πιθανότητες».
Από το 2011 η βρετανική Μετεωρολογική Υπηρεσία άρχισε να παρουσιάζει προγνώσεις σχετικά με την πιθανότητα βροχής. Ηταν μια απόφαση αμφιλεγόμενη;
«Το συζητούσαμε επί μακρόν. Οι Αμερικανοί κάνουν τέτοιες προγνώσεις εδώ και χρόνια και είναι πλέον αποδεκτές στη χώρα. Το επιχείρημα υπέρ είναι ότι συχνά δεν μπορείς – για πολλούς επιστημονικούς λόγους – να πεις πέρα από κάθε αμφιβολία αν θα βρέξει ή όχι. Ετσι δίνεις στον πληθυσμό πολύ καλύτερη πληροφόρηση αν του πεις την πιθανότητα βροχής. Παρότι αναγνωρίζουμε πως ορισμένοι άνθρωποι βρίσκουν τις πιθανότητες δύσκολες στην κατανόηση, πολλοί άνθρωποι τις καταλαβαίνουν και παίρνουν καλύτερες αποφάσεις χάρη σε αυτές».
Πηγή: Το Βήμα science
Η σχέση γονέων και παιδιών είναι ένας δεσμός διαρκούς αλληλεπίδρασης, που «επεμβαίνει» στον ψυχισμό του παιδιού και διαμορφώνει πρότυπα και συμπεριφορές. Μόνο που η «λεπτή γραμμή» ανάμεσα στη προσωπικότητα των γονιών και την αγάπη τους προς το παιδί, ποτέ της δεν υπήρξε διαχωριστική.
“Η μητέρα μου, μού επαναλάμβανε διαρκώς πως κανείς δεν θα με αγαπήσει όπως αυτή. Όταν μεγάλωσα, συνειδητοποίησα ότι δεν είχα έλεγχο της ζωής μου και έκανα ό, τι θεωρούσα ότι θα άρεσε σε εκείνη».
«Ο πατέρας μου ήταν σαν να μην υπήρχε. Ενδιαφερόταν μόνο για τη δουλειά του Δημιούργησα οικογένεια, αλλά ακόμα κουβαλάω την πικρία -και κάτι σαν ενοχή-για την αδιαφορία του, μέσα μου».
Ενδεικτικά «αντίθετες» ιστορίες με κοινό παρονομαστή παιδικές μνήμες που ενοχλούν, θυμώνουν, πληγώνουν. Ενήλικες -«παιδιά», που, με κάθε είδους παραλλαγές συμπεριφοράς, μοιάζουν «στοιχειωμένοι» από τα λάθη των γονέων τους. Ένα γεγονός που δρα προειδοποιητικά για όσους μεγαλώνουν παιδιά και μπορούν ακόμα να αναθεωρήσουν…
Στερεότυπα και συμπεριφορέςΠολύ σημαντικό κεφάλαιο στην ανάπτυξη του παιδιού είναι αναμφισβήτητα η προβολή των προτύπων, αλλά και τα στερεότυπα κάθε οικογένειας σχετικά με τους ρόλους, τις σχέσεις και τις συμπεριφορές που υιοθετούμε, εξηγούν οι ψυχολόγοι. Οι γονείς – και ιδιαίτερα η μητέρα, αν είναι εκείνη που περνάει περισσότερο χρόνο με το παιδί – είναι αυτοί που θα διδάξουν πρώτοι στο παιδί τη συμπεριφορά σε σχέση με το φύλο του, τη θέση του σε μία ομάδα και στην οικογένεια, την επαφή με τους στόχους και τις επιθυμίες του.
Το ευτυχές είναι ότι κανείς πλέον δεν ενστερνίζεται την άποψη που κάποιοι υποστήριζαν παλιότερα, ότι οι γονείς δεν θα πρέπει να εκδηλώνουν την αγάπη τους έντονα ή να ανταποκρίνονται άμεσα στα καλέσματα και τις επιθυμίες των παιδιών τους για να μην τα κακομάθουν.
O ρόλος τους όμως, πρέπει να είναι υποστηρικτικός και όχι υπερπροστατευτικός. Το παιδί χρειάζεται την αγάπη τους για να νοιώθει ασφαλές και αποδεκτό. H υπερπροστασία δρα πιεστικά και καταπνίγει την αυτονομία και τη δημιουργική εξέλιξη του παιδιού, με συνεπακόλουθο την αντιδραστικότητα ή την πλήρη παθητικότητα του.
O ρόλος της μητέραςH σχέση παιδιού και μητέρας είναι πρωταρχικής σημασίας, καθώς ξεκινά με βάση το βιολογικό «δέσιμο» που αναπτύσσεται μεταξύ τους κατά τη περίοδο της κύησης. «Η αλληλεπίδραση που υφίσταται ανάμεσα στο παιδί και τη μητέρα στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, επισφραγίζει το γεγονός ότι, η ψυχολογική σχέση τους ξεκινάει πολύ πιο πριν από κάθε άλλη σχέση που το παιδί θα αναπτύξει στο μέλλον», τονίζει η ειδικός. Επομένως η προσωπικότητα της μητέρας παίζει καθοριστικό ρόλο για τη μετέπειτα εξέλιξη του παιδιού. «Ιδιαίτερα σημαντική, είναι από πλευράς της μητέρας, η γνώση των δικών της ορίων, όσο αφορά στην επαφή της με το παιδί, καθώς και με τις υπόλοιπες σχέσεις της.
Μέσα από την αντίληψη αυτή και το παιδί με τη σειρά του θα μπορέσει να αποκτήσει επίγνωση της δικής του θέσης στην οικογένεια και στο ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον».
H σημασία του πατέραΣύμφωνα με τους ειδικούς ο ρόλος του πατέρα, αν και ξεκινάει λίγο αργότερα από αυτόν της μητέρας, είναι εξίσου καθοριστικός για το παιδί. «Είναι εκείνος που, μετά το πρώτο διάστημα της ζωής του παιδιού, θα προστατεύσει τα όρια της οικογένειας, διευκολύνοντας σταδιακά την ανεξαρτησία και τον αυτοπροσδιορισμό των δύο άλλων μελών (μητέρας και παιδιού), που το προηγούμενο διάστημα καταλύθηκε λόγω των αυξημένων βιολογικών και συναισθηματικών αναγκών, που καλείται να καλύψει η μητέρα». Av αυτό δεν γίνει έγκαιρα και ομαλά, τότε ο ρόλος της γυναίκας -και κατά συνέπεια η σχέση της με το παιδί- μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες για το ίδιο, αλλά και για ολόκληρο το σύστημα της οικογένειας.
Τα συνηθέστερα λάθηΚαι της μητέρας, και του πατέρα, μπορεί να αφορούν είτε στον συναισθηματικό τους τόνο, είτε στον τρόπο με τον οποίο επιχειρεί ο καθένας τους να οριοθετήσει το παιδί.
Ο συναισθηματικός τόνος μπορεί να χαρακτηρίζεται από στοργή έως εχθρότητα. Από την άλλη, ο τρόπος οριοθέτησης του παιδιού, να διακυμαίνεται ανάμεσα στον έλεγχο και την πλήρη αυτονομία. Και οι δυο γονείς θα πρέπει να επιδιώκουν ένα πλαίσιο ασφάλειας για το παιδί. Με άλλα λόγια να οικοδομήσουν μια σχέση μαζί του, όπου η αποδοχή, η δημοκρατικότητα κι η συνεργασία θα αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά. Σε αυτό το πρότυπο σχέσης, ο έλεγχος καθίσταται αναγκαίος, μόνο στο βαθμό που διασφαλίζει τα όρια του ρόλου τού κάθε μέλους της οικογένειας.
Ποιος «ευθύνεται»;Σχεδόν όλοι οι ειδικοί συμφωνούν πως, για τα προβλήματα που εμφανίζονται στο παιδί, δεν ευθύνεται η δυσλειτουργική σχέση μητέρας – παιδιού, ή πατέρα – παιδιού. Αίτιο αποτελεί, η συναλλαγή και η αλληλεπίδραση πατέρα-μητέρας, που ορίζουν την οικογενειακή ατμόσφαιρα και το αν αυτή θα είναι τελικά λειτουργική ή όχι. «Αν οι ενδοψυχικές σχέσεις των γονέων είναι ανώριμες και παθολογικές, το πιθανότερο είναι ότι θα δημιουργήσουν μία κακή οικογενειακή ατμόσφαιρα.
Αυτό μεταφράζεται σε συχνές συγκρούσεις, όπου τα παιδιά συνειδητά ή ασυνείδητα χρησιμοποιούνται ως όπλα εναντίον του συντρόφου, ή ως «αντικείμενα» για την ικανοποίηση ανεκπλήρωτων συναισθηματικών αναγκών».
Οι επιπτώσεις από αυτή την «πάλη» είναι σοβαρές και προκαλούν τραύματα στις ψυχές των παιδιών, που δύσκολα «αποχωρίζονται» και στην ενήλικη ζωή τους. Η ευθύνη απέναντι στον ψυχισμό των παιδιών προϋποθέτει σεβασμό στην αξιοπρέπεια τους και ουσιαστική επαφή με τα αισθήματα εντός μας. Αυτό δρα επιδιορθωτικά σε ενδεχόμενα λάθη και ισορροπεί τις σχέσεις μεταξύ των μελών μιας οικογένειας.
Μια από τις μεγαλύτερες ελευθερίες είναι το απλά να μην νοιάζεσαι το τι σκέφτονται όλοι οι άλλοι για σένα. Μερικές φορές χρειάζεται να βγεις έξω, να πάρεις λίγο αέρα και να θυμηθείς ποιος είσαι και τι θέλεις να γίνεις. Το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις είναι να ακολουθήσεις στην καρδιά σου. Πάρε ρίσκα. Μην δέχεσαι απλά τις ασφαλείς και εύκολες επιλογές επειδή φοβάσαι το τι θα σκεφτούν οι άλλοι ή φοβάσαι το τι μπορεί να συμβεί. Αν το κάνεις αυτό, τίποτα δεν θα συμβεί ποτέ. Μην αφήνεις τα μικρά μυαλά να σε πείσουν ότι τα όνειρα σου είναι πάρα πολύ μεγάλα. Δεν είναι.
Ξεκίνα σήμερα, σταμάτα να περιμένεις για έγκριση. Ορίστε το γιατί:
1. Έχεις μόνο μια ζωή για να κυνηγήσεις τα όνειρα που σε κρατάνε ζωντανό. – Είναι καλύτερα να αποτυγχάνεις (και να μαθαίνεις) κάνοντας κάτι που αγαπάς, αντί να πετυχαίνεις κάνοντας κάτι που μισείς. Για αυτό άρπαξε τις ευκαιρίες για λογαριασμό αυτών που πιστεύεις. Απέτυχε μέχρι να πετύχεις. Κάνε θυσίες και βγες έξω από τη ζώνη άνεσης σου, ξανά και ξανά. Αντιμετώπισε τους φόβους σου με κουράγιο και πάθος. Κράτα το λόγο σου και πίστεψε στο όραμα σου μέχρι να το φέρεις στη ζωή.
2. Η έγκριση κάποιου άλλου είναι ακριβώς μια άλλη γνώμη. – Ποτέ μην αφήσεις τη γνώμη κάποιου άλλου να γίνει η πραγματικότητα σου. Ποτέ μην θυσιάσεις το ποιος είσαι ή το ποιος φιλοδοξείς να γίνεις, επειδή κάποιος άλλος έχει πρόβλημα με αυτό. Αγάπα αυτό που είσαι εξωτερικά και εσωτερικά και συνέχισε να προχωράς μπροστά. Κανείς άλλος δεν έχει τη δύναμη να σε κάνει να νιώσεις μικρός, εκτός και αν του δώσεις αυτή τη δύναμη. Είσαι ο μόνος που μπορεί να δημιουργήσει τα όνειρα και την ευτυχία σου.
3. Η μόνη γνώμη που έχει πραγματικά σημασία για εσένα είναι η δικιά σου. – Στη ζωή, αυτό που είναι πολύ δύσκολο και πραγματικά εκπληκτικό είναι το να εγκαταλείπεις την επιθυμία να είσαι τέλειος στα μάτια των άλλων και να ξεκινήσεις το ταξίδι για να γίνεις ο αληθινός σου εαυτός. Για αυτό άσε την αγάπη σου να κυλήσει ελεύθερα. Επειδή αυτό που αγαπάς καθορίζει τα όνειρα σου, τα όνειρα σου καθορίζουν τις πράξεις σου και οι πράξεις σου καθορίζουν το πεπρωμένο σου.
4. Μερικοί άνθρωποι δεν πρόκειται ποτέ να δώσουν την έγκριση τους έτσι και αλλιώς. – Μην αφήνεις τις αρνητικές απόψεις των άλλων να καταστρέψουν την εσωτερική σου γαλήνη. Υπάρχουν δύο είδη ανθρώπων – αυτοί που σου ρουφάνε την ενέργεια και τη δημιουργική σου δύναμη και αυτοί που σου δίνουν ενέργεια και υποστηρίζουν τη δημιουργικότητα σου ακόμα και με την πιο απλή χειρονομία, όπως ένα χαμόγελο. Απέφυγε το πρώτο είδος ανθρώπων. Να είσαι ευτυχισμένος. Γίνε αυτός που θέλεις να είσαι. Αν δεν αρέσει στους άλλους, άφησε τους. Η ευτυχία είναι επιλογή – δική ΣΟΥ επιλογή. Η ζωή δεν έχει να κάνει με το να ευχαριστείς τους πάντες.
5. Το ταξίδι και η προοπτική του καθενός στη ζωή είναι εντελώς διαφορετικά. – Το ποιος είσαι είναι αυτό που σε κάνει εξαιρετικό. Μην αλλάξεις τη μοναδικότητα σου για κανένα. Το τι επιφυλάσει το μέλλον θα είναι πάντα ένα μυστήριο. Μην φοβάσαι να το εξερευνήσεις, να μάθεις και να αναπτυχθείς. Το γιατί συμβαίνουν ορισμένα πράγματα δεν θα μάθεις ποτέ. Κάνε το βήμα και προχώρα προς τα εμπρός. Όταν η ζωή σε σπρώχνει στην άκρη, βγες μπροστά και σπρώξε ακόμα πιο δυνατά. Όταν υπάρχει μια διασταύρωση στον δρόμο σου και πρέπει να κάνεις μια επιλογή, επέλεξε αυτό που θα κάνει τον μελλοντικό σου εαυτό να σε ευχαριστεί.
6. Η εμπειρία από πρώτο χέρι είναι συχνά απαραίτητη για την προσωπική ανάπτυξη. – Μερικά μαθήματα ζωής μπορούν να γίνουν κατανοητά μόνο αντιμετωπίζοντας τα μόνος σου. Κάνοντας το σου επιτρέπει να σχηματίσεις τα δικά σου συμπεράσματα με βάση την εμπειρία από πρώτο χέρι, αντί για την υποκειμενική γνώμη κάποιου άλλου. Αυτή η εμπειρία σου δίνει τη δυνατότητα να σκεφτείς πιο λογικά και να κάνεις τα απαραίτητα βήματα προς μια θετική κατεύθυνση.
7. Η διαίσθηση σου δεν απαιτεί έγκριση. – Όταν πρόκειται για την άσκηση του εσωτερικού σου κόσμου, πρέπει να δοκιμάσεις αυτό που θέλεις να δοκιμάσεις, να πας εκεί που θέλεις να πας και να ακολουθήσεις τη διαίσθηση σου. Μην αποδέχεσαι λανθασμένες επιλογές. Μην αφήνεις τους άλλους να βάλουν ένα κλουβί γύρω από τις ιδέες σου. Αν το αισθάνεσαι σωστό, άρπαξε την ευκαιρία. Επειδή ποτέ δεν ξέρεις πόσο τέλειο θα μπορούσε να αποδειχθεί. Όπως είχε πει και ο Steve Jobs κάποτε, «Μην αφήνεις τον θόρυβο των απόψεων των άλλων να πνίξουν τη δική σου εσωτερική φωνή, την καρδιά και τη διαίσθηση σου. Αυτά, κατά κάποιο τρόπο, ξέρουν ήδη τι θέλεις αληθινά να γίνεις. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα.»
8. Η ζωή είναι πολύ μικρή για να περιμένεις άλλο. – Αν ήξερες ότι σίγουρα είχες μια ανίατη ασθένεια – αν σου είχε απομείνει ένας πολύ περιορισμένος χρόνος για να ζήσεις – δεν θα έχανες ούτε ένα λεπτό από αυτός. Λοιπόν ξύπνα! Έχεις μια ανίατη ασθένεια. Λέγεται «ζωή». Στον τεράστιο χάρτη των πραγμάτων δεν σου έχει απομείνει πολύς χρόνος – κανείς δεν έχει. Για αυτό ρίξε μια ματιά στο δώρο που σου έχει δοθεί, καθώς τα θαύματα του ξεδιπλώνονται μπροστά στα μάτια σου. Και επέλεξε να είσαι χαρούμενος, χωρίς έγκριση – αλλιώς ποτέ δεν θα είσαι ολοκληρωτικά.
Και θα σε αφήσω με ένα ρητό να σκεφτείς. «Για όσο καιρό ανησυχείς για το τι σκέφτονται οι άλλοι για σένα, τους ανήκεις. Μόνο όταν δεν θα χρειάζεσαι έγκριση από κανέναν άλλο παρά τον εαυτό σου, θα είσαι ο πραγματικός σου εαυτός.»
Πηγή
Στις 20 Απριλίου αναμένεται να ξεκίνησει η υποβολή των ηλεκτρονικών αιτήσεων για τη χορήγηση των επιδομάτων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Στις 20 Απριλίου ξεκινά η υποβολή αιτήσεων για την ανθρωπιστική κρίσηΟι αιτήσεις, όπως ανακοίνωσε η ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ. Μάρδας σε συνέντευξη τύπου, θα γίνονται στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εργασίας «ypakp.gr», ενώ η προθεσμία λήγει στις 20 Μαΐου.
Σύμφωνα με τον κ. Μάρδα, τα κονδύλια ύψους 200,3 εκατ. ευρώ θα εξοικονομηθούν από αναδιανομή των δαπανών προμηθειών των υπουργείων. Απ’ την μεριά του, ο υπουργός Εργασίας Πάνος Σκουρλέτης συμπλήρωσε ότι οι εν λόγω παροχές είναι ένα πρώτο βήμα μαζί με το νομοσχέδιο για τα εργασιακά που θα μας εισάγει στην μετα-μνημονιακή εποχή.
Παράλληλα, η αναπληρώτρια υπουργός Θεανώ Φωτιου ανέφερε στην συνέντευξη τύπου, οτι θα επωφεληθούν όσοι βρίσκονται σε βαθειά κρίση για εννέα μήνες και θα πριμοδοτηθούν οικογένειες με ανήλικα τέκνα.
Οι παροχές αφορούν την δωρεάν επανασύνδεση ηλεκτρικών παροχών και τη δωρεάν παροχή ποσότητας ρεύματος 300 kWh ανά μήνα, τη χορήγηση του επιδόματος ενοικίου και την επιδότηση σίτισης.
Σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, οι αιτήσεις θα υποβάλλονται ηλεκτρονικά μέσω ειδικής εφαρμογής στην ιστοσελίδα του υπουργείου (http://www.ypakp.gr) όπου θα υπάρχει και αναλυτική πληροφόρηση για τους όρους, τις προϋποθέσεις και την εξέλιξη του προγράμματος.
Σε περίπτωση που δεν είναι δυνατή η πρόσβαση στο διαδίκτυο οι ωφελούμενοι μπορούν να απευθύνονται στα ΚΕΠ.
Τα κριτήρια:
Για την υπαγωγή κάποιου στο πρόγραμμα ισχύουν εισοδηματικά κριτήρια τα οποία έχουν διαμορφωθεί ως εξής:
– Μεμονωμένο άτομο: 2.400 ευρώ
– Οικογένεια χωρίς εξαρτώμενο μέλος ή άτομο με ένα εξαρτώμενο μέλος: 3.600 ευρώ
– Οικογένεια με 1 εξαρτώμενο μέλος ή άτομο με 2 εξαρτώμενα μέλη: 4.200 ευρώ
– Οικογένεια με 2 εξαρτώμενα μέλη ή άτομο με 3 εξαρτώμενα μέλη: 4.800 ευρώ
– Οικογένεια με 3 εξαρτώμενα μέλη ή άτομο με 4 εξαρτώμενα μέλη: 5.400 ευρώ
– Οικογένεια με 4 και άνω εξαρτώμενα μέλη ή άτομο με 5 και άνω εξαρτώμενα μέλη: 6.000 ευρώ.
Επιπλέον, έχουν τεθεί και δύο περιουσιακά κριτήρια.
Ειδκότερα, πρέπει η συνολική φορολογητέα αξία της ακίνητης περιουσίας (στην Ελλάδα ή/και στο εξωτερικό) να μην υπερβαίνει τις 90.000 ευρώ κατ’ άτομο, προσαυξανόμενη κατά 15.000 ευρώ για κάθε επιπλέον ενήλικο και κατά 10.000 για κάθε εξαρτώμενο ανήλικο και με ανώτατο συνολικό όριο για κάθε άτομο ή οικογένεια το ποσό των 200.000 ευρώ.
Επίσης, το συνολικό ύψος των καταθέσεων του ατόμου ή του συνόλου των μελών της οικογένειας σε όλα τα πιστωτικά ιδρύματα της χώρας και του εξωτερικού ή/και η τρέχουσα αξία μετοχών, ομολόγων κ.λπ., να μην υπερβαίνει για το οικονομικό έτος 2014 (χρήση 2013) το διπλάσιο του ορίου εισοδήματος για τη λήψη των παροχών της ΚΥΑ.
Βασιλική Ζιώγα
Στο σύμπαν των ανθρώπινων σχέσεων τα άτομα που βρίσκονται γύρω μας μπορούν τα λειτουργήσουν με δύο τρόπους: είτε ως «ήλιος» είτε ως «μαύρη τρύπα».
Είναι εκείνος ο συνάδελφος που μόλις μπεις στο γραφείο, αντί για καλημέρα θα αναστενάξει βαθιά και θα σου πει – πάλι – για το πόσο χάλια είναι η δική του ζωή. Είναι εκείνη η ξαδέρφη που θα σου πει ότι αδυνάτισες, μόνο για να συμπληρώσει ότι σε κάνει να δείχνεις κουρασμένη. Είναι το αφεντικό σου που απορρίπτει κάθε πρωτοβουλία σου με συγκαταβατικό ύφος του στυλ «εγώ ξέρω καλύτερα» ή – ακόμα χειρότερα – με φωνές και μειωτικά επίθετα μπροστά σε όλους. Είναι κάποιος που μόλις του ανακοινώσεις γεμάτος χαρά ότι πήγες σε νέα δουλειά θα αρχίσει να σε ρωτάει για το ωράριο, μόνο και μόνο για να καταλήξει ότι «είσαι ζόρικα» και να νιώσει καλύτερα για τη δική του κατάσταση. Η λίστα είναι πραγματικά ατέλειωτη.
Σε αντίθεση, όμως, με τα τοξικά απόβλητα που έχουν επάνω τους τη χαρακτηριστική επιγραφή με τη νεκροκεφαλή, αυτό το είδος ανθρώπου, δυστυχώς για όλους, μας δεν φέρει καμιά προειδοποίηση επάνω του. Εκεί βρίσκεται η παγίδα: ο τοξικός άνθρωπος δεν είναι κανένας μανιακός που ουρλιάζει. Ο τοξικός άνθρωπος είναι πολύ χειρότερος, είναι ύπουλος, μοιάζει αθώος και πάντα είναι εκείνος που μπορεί να έχει κερδίσει τη συμπάθεια όλων επειδή είναι «ο καημένος που του πάνε όλα στραβά.»
Θέλει μαεστρία για να τους ξετρυπώσεις, αλλά μετά από μερικές επαφές με το «είδος» γίνεται ευκολότερο. Αρχικά, ένας τοξικός άνθρωπος δεν δίνει δεκάρα για σένα. Μπορεί να σου μιλάει ώρες ατέλειωτες για τη δουλειά του, την οικογένειά του και τα όσα έκανε από το πρωί μέχρι το βράδυ, αλλά δεν θα ρωτήσει ποτέ, μα ποτέ για σένα. Συνήθως δεν σου δίνει καν την ευκαιρία να μιλήσεις, αλλά μόλις τολμήσεις να αναφέρεις κάτι, τότε αμέσως θα θυμηθεί κάτι που ο ίδιος έκανε σχετικά με αυτό.
Και ως φυσικό επακόλουθο, ένα άτομο που αρχίζει όλες τις φράσεις του με «εγώ» είναι αναμενόμενο να πιστεύει ότι τα γνωρίζει και όλα. Για τον τοξικό άνθρωπο, τίποτα και κανείς δεν είναι ανώτερος ή εξυπνότερος από αυτά που λέει και κάνει. Μην τους βλέπεις έτσι, χαμογελαστούς, καλούς με τους τριγύρω και πάντα πρόθυμους να βοηθήσουν. Για αυτόν είστε πολύ απλά κατώτεροι και τίποτα δεν ξεπερνά το πόσο ευχαριστημένος είναι με τον εαυτό του. Όπως είπαμε και πιο πάνω, αυτές τις «ανθρώπινες μαύρες τρύπες» δεν τις πιάνει εύκολα το ραντάρ μας. Οι τοξικοί άνθρωποι μπορεί να είναι τρομερά σαγηνευτικοί, αλλά έχουν κακό σκοπό: θέλουν όλα αυτά που μπορούν να «ρουφήξουν» από τους γύρω τους.
Για να το καταφέρουν, πρέπει να πάντα να βρίσκονται στο επίκεντρο της προσοχής. Και αυτό είναι το μεγάλο τους κόλπο, με όνομα «Drama Queen».Γνωρίζουν ότι με το να εκφράσουν ανοιχτά αυτό που νιώθουν, ότι είναι δηλαδή καλύτεροι από όλους, το μόνο που θα καταφέρουν είναι να απομονωθούν, οι τοξικοί άνθρωποι επιλέγουν πολύ απλά τον ρόλο του «αιώνιου θύματος».
Τα πάντα στη ζωή ενός τοξικού ανθρώπου είναι δράμα και για ό,τι στραβό του συμβαίνει – και ως εκ θαύματος όλα τα στραβά πηγαίνουν σε αυτόν – φταίνε πάντα οι άλλοι. Θέλει όλοι να ακούν ενώ κλαίγεται και στο τέλος θα δεχτεί με μοναδική χαρά – που θα κρύψει επιμελώς – τα βλέμματα συμπόνοιας από όλους.
Μην αφήσετε όμως αυτό να σας ξεγελάσει. Όπως το οξύ που απλά χαράσσει το δρόμο του διαβρώνοντας τα πάντα στην πορεία, οι τοξικοί άνθρωποι θα επιστρέψουν σπίτι τους ικανοποιημένοι και εμείς οι υπόλοιποι νιώθοντας μίζεροι.Οι «μαύρες τρύπες» δεν φέρνουν τίποτα καλό στη ζωή μας, παρά μόνο την απομυζούν. Ποτέ ένας καλός λόγος δεν θα βγει από το στόμα ενός τοξικού ανθρώπου. Και αν βγει, θα είναι απλώς μια συγκαλυμμένη προσβολή. Μην πιστέψετε ούτε λεπτό ότι πρόκειται για αδιαφορία, αντιθέτως βλέπουν και ξέρουν τα πάντα, νιώθουν μόνο φθόνο, και περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να χτυπήσουν εκεί που πονάει.
Το ίδιο κάνουν με όλους. Πώς θα το καταλάβετε; Είναι εκείνο το άτομο που πάντα έχει μια ιστορία να σας πει για κάποιον πίσω από την πλάτη του και φυσικά δεν πρόκειται ποτέ για κάτι καλό. Αν υπήρχε «Βραβείο Χρυσό Φτυάρι», τότε θα ήταν δικαιωματικά δικό του. Πολύ συχνά μάλιστα, τα μισά από όσα λέει είναι ψέμματα. Επειδή ναι, κάτι ακόμα που ξέχασα να σας πω, είναι ότι οι τοξικοί άνθρωποι είναι και εξαιρετικοί ψεύτες.
Απόλυτη δικαίωση για αυτούς είναι να σας δουν να χάνετε σιγά σιγά την αυτοεκτίμηση σας, όπως ένα σαράκι που τρώει το πόδι μιας καρέκλας. Στον χώρο που αναπνέει ένας τοξικός άνθρωπος δεν υπάρχει οξυγόνο για τους άλλους.
Αν τον έχετε στη δουλειά θα χαρεί να σας δει να αποκτάτε προβλήματα με όσα σας έχουν αναθέσει – και φυσικά θα βάλουν το χεράκι τους για να συμβεί. Αν τους καλέσετε σπίτι σας θα περάσετε από εξονυχιστικό έλεγχο για το φαγητό, τη διακόσμηση και το αν σας βοήθησε ο σύντροφος σας ή όχι. Αν τους έχετε στην παρέα σας θα σας τρελάνουν στη γκρίνια καταστρέφοντας όποιο κέφι και αν είχατε. Αν τους έχετε στο σόι σας θα ρωτήσουν με πονεμένο ύφος αν είστε καλά, επειδή τους φαίνεστε «κάπως» – και κατά ένα περίεργο τρόπο αυτό γίνεται πάντα σε μέρες που νιώθετε υπέροχα.
Το να δέχεσαι την παρουσία ενός τέτοιου ανθρώπου στη ζωή σου είναι σαν να καταπίνεις λίγες σταγόνες δηλητήριο κάθε μέρα. Αργά αλλά σταθερά θα σε εξοντώσει. Συνήθως βέβαια πρόκειται για άτομα που δεν είναι εύκολο να βγουν τελείως από τη ζωή σας, επομένως το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να μειώσετε στο ελάχιστο την έκθεση στην τοξικότητά τους.
Όταν γκρινιάζουν, απλά βρείτε μια δικαιολογία για να φύγετε. Αν αρχίζουν να λένε άσχημα πράγματα για κάποιον, μην δώσετε τροφή για συνέχεια και πάνω απ’ όλα μην αρχίσετε να κάνετε και εσείς το ίδιο. Ό,τι και αν πείτε θα χρησιμοποιηθεί σίγουρα εναντίον σας. Μην μοιράζεστε τίποτα προσωπικό μαζί τους, είτε καλό είτε κακό. Επικεντρωθείτε σε όλα τα όμορφα που συμβαίνουν στη ζωή σας και επιλέξτε να έχετε δίπλα σας τα άτομα που σας εκτιμούν και χαίρονται με τις χαρές σας. Τέλος, μην ενδίδετε στον πειρασμό να πέσετε στο επίπεδο τους και να γίνετε και οι ίδιοι τοξικοί. Μπορείτε να θέσετε τα όριά σας και να τους δείξετε ότι δεν θα τους ανεχθείτε άλλο, αλλά πάντα με ηρεμία και επιχειρήματα. Για τον τοξικό άνθρωπο είναι η απόλυτη ικανοποίηση να σας δουν να χάνετε την ψυχραιμία σας. «Σκοτώστε τους με καλοσύνη» και πείτε όχι στα τοξικά απόβλητα.
Ανησυχία, φόβο και τρόμο προκαλεί ένα δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας «Le Monde» με τίτλο: «Des Seismes Sans Precedent Historique Sont Possibles En Europe» («Σεισμοί χωρίς ιστορικό προηγούμενο είναι πιθανοί στην Ευρώπη»)!
Το επιστημονικό άρθρο παρουσιάζει την έρευνα 50 επιστημόνων, σεισμολόγων και μηχανικών αλλά και τους χάρτες με τις σεισμογενείς περιοχές όλης της Ευρώπης στο πλαίσιο του προγράμματος SHARE (Seismic Hazard Harmonization in Europe).
Σε αυτές τις περιοχές είναι πολύ πιθανό μελλοντικά να βιώσουν τις καταστροφικές συνέπειες φονικών σεισμών της τάξης των 9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ!
Μεταξύ αυτών ανήκει η Ελλάδα, η Τουρκία και η Ιταλία, σύμφωνα με το άρθρο και τονίζεται ότι διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο, καθώς δεν αποκλείεται να βιώσουν σεισμούς ανάλογου μεγέθους με αυτόν που σημειώθηκε τον Μάρτιο του 2011 στη Φουκουσίμα της Ιαπωνίας, του σεισμού του Τοχόκου και του τσουνάμι που ακολούθησε.
Μάλιστα είναι χαρακτηριστικό πως στους χάρτες που δημιουργήθηκαν πολλές περιοχές της χώρας μας όπως η Κρήτη, η Ρόδος, η Σάμος, η Μυτιλήνη, η Πάτρα, η Κεφαλονιά, η Ζάκυνθος, η Ήπειρος αλλά και μεγάλο τμήμα του Κορινθιακού κόλπου απεικονίζονται με βαθύ κόκκινο χρώμα και φυσικά εντάσσονται στις ζώνες υψηλής επικινδυνότητας!
Ο διακεκριμένος σεισμολόγος κ. Ευθύμιος Λέκκας σχολίασε το δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας και είπε πως δεν συμφωνεί απόλυτα με το ρεπορτάζ της «Le Monde», αλλά παράλληλα προσέθεσε πως το ενδεχόμενο ενός μεγάλου σεισμού δεν μπορεί να αποκλειστεί σε καμία περίπτωση.
«Πρόκειται για μια σοβαρή επιστημονική προσέγγιση που φυσικά δεν μπορούμε να αποκλείσουμε, αλλά ούτε και να ασπαστούμε πλήρως» ανέφερε ο ίδιος χαρακτηριστικά.
«Προσωπικά δεν πιστεύω ότι υπάρχει περίπτωση να σημειωθεί σεισμός της τάξης των 9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στη χώρα μας. Στην Ιαπωνία όπου σημειώθηκε ο καταστροφικός σεισμός της Φουκουσίμα, το ρήγμα ήταν μεγέθους 300 χιλιομέτρων, ενώ στην Ελλάδα οι τεκτονικές δομές είναι πολύ μικρότερες. Παρ’ όλα αυτά, κανείς δε μπορεί να πει με πλήρη βεβαιότητα τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Ο χρόνος θα δείξει».
Τελειώνοντας αξίζει να σημειώσουμε ότι είναι η πρώτη φορά που σχεδιάζονται παρόμοιοι χάρτες με τόση λεπτομερή καταγραφή των σεισμογενών περιοχών για την Ευρώπη. Η επιστημονική ομάδα του προγράμματος SHARE,το οποίο κόστισε 4,1 εκατομμύρια ευρώ και χρηματοδοτήθηκε κατά 80% από την Ευρωπαϊκή Ένωση, κατέγραψε τα ιστορικά δεδομένα των σεισμών των τελευταίων τριάντα ετών…
Μέρες Παράξενες... 